Mijn naam is Cees Tebrugge. Ik ben getrouwd met Henriëtte. In het dagelijks leven ben ik jurist op het gebied van bestuursrecht. Als ZZP'er heb ik verschillende opdrachtgevers. Daarnaast ben ik ouderling en scriba in De Ark in Spijkenisse. In mijn vrije tijd probeer ik elke week een potje te tennissen. In de politiek ben ik al jaren actief als bestuurslid van de plaatselijke kiesvereniging van de ChristenUnie. Voor mij zijn de bekende woorden uit Micha 6:8 inspirerend: 'Wat vraagt de HEERE van u anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God'. Ik hoop dat we als partijen op die manier een positieve bijdrage kunnen leveren aan het gemeentebestuur.
Op de achtergrond
Als secretaris van ChristenUnie Nissewaard ben ik al vele jaren actief in de plaatselijke politiek. Mijn rol is redelijk op de achtergrond, maar dat vind ik prima. De veertiende plaats (van de vijftien) op de kandidatenlijst past daar wel bij. Graag wil ik me inzetten voor verbeteringen op de woningmarkt.
Woningmarktcrisis
In mijn werk als jurist omgevingsrecht heb ik veel te maken met gemeenten én met bouwplannen. Daarbij word ik geconfronteerd met de benarde situatie op de woningmarkt. Voor veel jongeren is een eigen woning onbereikbaar geworden. Mede door het kabinetsbeleid van de afgelopen jaren zit de huizenmarkt op slot en zijn de huizenprijzen geëxplodeerd. De kabinetten Rutte hebben -vooral door de inbreng van de VVD- veel schade aangericht op de woningmarkt.
Coalitieakkoord stelt teleur
Reikhalzend werd uitgezien naar het nieuwe coalitieakkoord, maar de voorlopige voorstellen vielen mij erg tegen. De voorgestelde maatregelen zijn too little, too late. Op deze manier zal de woningnood alleen maar groter worden en blijven de prijzen hard doorstijgen.
Het nieuwe kabinet schaft gelukkig wel de verhuurdersheffing af. Daarnaast investeert het kabinet in nieuwbouw (een miljard euro verdeeld over tien jaar) en in verduurzaming en renovatie van huizen (600 miljoen euro verdeeld over vier jaar). Maar dat zijn geen nieuwe uitgaven; het geld komt uit het gemeentefonds. De investeringen zijn te gering.
Groeiende ongelijkheid
Wat nog erger is: een echte hervorming van de woningmarkt blijft uit De woningnood is niet alleen het gevolg van een gebrek aan nieuwbouw, maar ook van ongelijkheid. Zelf doe ik er trouwens ook een beetje aan mee. Mijn vrouw en ik verhuren twee woningen permanent. De huuropbrengsten zijn belastingvrij. Over het geld wat ik verdien met mijn dagelijks werk betaal ik zo'n 40% belasting. Maar over het geld dat ik verdien met niets doen (verhuren) betaal ik 0% belasting. Per saldo verdien ik aan de verhuur zowat meer mee dan met werken. Op deze manier stimuleert de overheid het verhuren van woningen en ontmoedigt de overheid dat we gaan werken voor ons geld. Nota bene in een tijd dat er overal tekort is aan arbeidskrachten! Doordat het zo aantrekkelijk is om te verhuren, worden in sommige gemeenten meer de helft van de woningen verkocht aan beleggers en kapitaalkrachtige particulieren. Het gevolg: starters hebben het nakijken en de huizenprijzen gaan sky-high.
Het vermaledijde 'H-woord'
Daarnaast is het kopen van een huis decennialang gestimuleerd, via de hypotheekrenteaftrek en soepele leennormen. De sociale huursector is juist verder gekrompen. Maar ook aan de ongelijkheid gaat het kabinet vooralsnog nauwelijks iets doen. De hypotheekrenteaftrek, een subsidie van zo’n 9 miljard euro per jaar op het kopen van een huis, wordt in het coalitieakkoord niet eens genoemd! Opvallend, omdat Nederland economische hervormingen moet doorvoeren om geld uit het Europese corona-herstelfonds te krijgen. De hypotheekrenteaftrek is daarbij meerdere keren aan de orde gekomen.
Huiswerk voor Hugo de Jonge
Weliswaar verdwijnt de ‘jubelton’, de 100.000 euro die ouders belastingvrij aan hun kinderen kunnen schenken voor de aankoop van een huis. Maar denkt het kabinet hiermee, in combinatie met die kleine investeringen, werkelijk de woningmarkt uit het slop te trekken? Er zullen forse aanvullende maatregelen nodig zijn, zowel aan de bouwkant (onorthodoxe maatregelen) als door (fiscale) hervormingen van de woningmarkt. De nieuwe minister van volkshuisvesting en ruimtelijke ordening, Hugo de Jonge, gaat binnenkort met aanvullende plannen komen. Hij zal alles uit de kast moeten trekken om het tij te keren. Ik wens hem daarbij veel succes!
7 suggesties voor Nissewaard
Wat is in Nissewaard nodig om op kortere termijn de ergste nood te ledigen? Hoe kunnen starters weer een kans maken op een eigen woning? Een zevental suggesties om de woningmarkt uit het slop te trekken:
1. Transformatie van leegstaande kantoor- en winkelpanden naar woningen. Zo kunnen in relatief korte termijn veel woningen aan de voorraad worden toegevoegd.
2. Bouw van tijdelijke woningen. Flexibele woningen zijn een hoopvolle oplossing, denk aanTawny Houses die erg populair zijn bij jongeren. Tijdelijke woningen middels veel kortere juridische procedures worden gerealiseerd. Recente ontwikkelingen zoals fabrieksmatig huizen bouwen (prefab) en 3D printen van huizen kunnen hierbij belangrijke game changers zijn. Het zijn onorthodoxe oplossingen die aan het vraagstuk van snel en betaalbaar invulling geven.
3. Groepswonen is een interessante vorm van samenleven die steeds vaker voorkomt in onze regio. Het helpt de woningmarkt en het werkt tegen eenzaamheid. Twee vliegen in één klap! Het wonen in een woongroep is voor voornamelijk 50-plussers een interessante optie, nu een plek in een verzorgingshuis op latere leeftijd er vaak niet meer is. Maar ook voor singles en gezelschapsmensen kan het aantrekkelijk zijn. De gemeente kan initiatieven voor groepswonen faciliteren door initiatiefnemers en bouwers met elkaar in contact te brengen en te helpen om initiatieven ook qua wet- en regelgeving mogelijk te maken.
4. Splitsen van woningen. Veel huishoudens leven in een woning die oversized is. Het delen van een bestaande woning of appartement is een interessante optie voor verkoop of verhuur in een krappe woningmarkt. Of voor een situatie waarbij meerdere generaties onder één dak wonen, zoals in een mantelzorgsituatie.
5. Er moet een zelfwoonplicht komen in Nissewaard, zodat beleggers (zoals ikzelf) worden geweerd en starters niet langer het nakijken hebben.
6. Starterssubsidies moeten worden uitgebreid. Jongeren hebben vaak weinig kunnen sparen en hebben zodoende nauwelijks buffer voor de financieringskosten en eventuele verbouwkosten. Deze kosten kunnen niet meer direct bij de hypotheek worden meegefinancierd. De gemeente moet jongeren dit zetje in de rug blijven geven.
7. Tot slot zijn er zichtbare kansen in het vergroten van de woningmobiliteit. Kijken we naar de doorstroming van huizenbezitters, dan zien we vaak dat de bewoner niet past bij de woning. Een veelvoorkomend voorbeeld hiervan is de senior die alleen of met z'n tweeën in een groot huis wonen. Waar de politiek zich blind staart op de bouw van starterswoningen, ligt een groot deel van de oplossing in de bouw van seniorenwoningen. Bijkomend voordeel is dat seniorenwoningen vaak een kleinere oppervlakte hebben en in de hoogte gebouwd worden waardoor er efficiënt gebruik kan worden gemaakt van de beschikbare ruimte.
Ik hoop dat de plaatselijke politiek durft door te pakken. Hopelijk kan ChristenUnie-SGP -met mij vanaf de achtergrond- daaraan een steentje bijdragen.
Cees Tebrugge (Spijkenisse,ChristenUnie)